Afspraken gemaakt? Je moet ze natuurlijk wel nakomen.

Ik kom als (zelfstandig gevestigde) belastingadviseur meer dan regelmatig de situatie tegen dat partijen in schriftelijke overeenkomsten hun afspraken hebben opgenomen en dat later blijkt dat zij zich toch niet aan die afspraken hebben gehouden.
In verreweg de meeste gevallen gebeurt dit omdat partijen zich niet (meer) bewust zijn van hun afspraken.

Een paar recente praktijkvoorbeelden:

1. Een vennoot van een vennootschap onder firma is van mening dat hij wel erg veel arbeid moet verrichten in de V.O.F. en vraagt – zonder vooroverleg met zijn andere vennoten – zijn echtgenote (geen mede-vennote!) om hem te komen helpen in het bedrijf van de firma.
   De echtgenote stuurt vervolgens voor haar arbeidswerkzaamheden een “pittige” factuur naar de vennootschap onder firma en de accountant verwerkt die factuur in de financiële administratie van de firma.
   Gevolg: bij het bespreken van de jaarrekening is er een hevige discussie tussen de vennoten.

   Mogelijke oplossing: In het VOF-contract is bepaald dat alle vennoten hun voorafgaande schriftelijke toestemming moeten geven voor o.a. het inhuren van arbeidskrachten. Nu dat niet is gebeurd, zal de firma de factuur niet hoeven te betalen.

2. Bij het aangaan van de vennootschap onder firma wordt in het VOF-contract uitdrukkelijk opgenomen dat één van de vennoten de eerste 5 jaren recht heeft op een extra arbeidsbeloning (“voorbedeling”) van € 10.000,– per jaar. Het VOF-contract is opgesteld door de accountant van de firma. In de jaarrekeningen is echter nooit die voorbedeling opgenomen. Dat verbaast iedereen omdat de jaarrekeningen juist zijn samengesteld door de accountant, die ook het VOF-contract heeft gemaakt.

   Mogelijke oplossing: Nu moet alsnog die € 50.000,– worden toegekend en verwerkt in de jaarrekening 2019. Maar ja,
   a. die € 50.000,– gaan wel in één keer ten koste van het winstaandeel 2019 van de overige vennoten (je hoeft geen medelijden te hebben, want die vennoten hebben in de voorgaande jaren dus teveel winstaandeel ontvangen) en
   b. het betekent wel dat de firma-kapitalen van de overige vennoten te hoog zijn en dat wordt nu dus in één keer gecorrigeerd.

Het valt mij op dat in beide zaken de begeleidende accountants blijkbaar nooit (goed) het VOF-contract hebben doorgenomen. Hadden de accountants het VOF-contract er wel op nageslagen, hadden ze ongetwijfeld vorenstaande fouten kunnen voorkomen.

Maar in alle gevallen is mijn advies aan de ondernemer om zelf goed te weten welke afspraken hij/zij heeft gemaakt en ook zelf op juiste nakoming van die afspraken toe te zien.

De Romeinen zeiden het al: “Pacta sunt servanda”.