Iedereen kan worden geconfronteerd met de omstandigheid dat hij (geldt m.m. natuurlijk ook voor: zij) niet – meer – in staat is om zijn eigen belangen te behartigen. Dit kan zijn als gevolg van bijvoorbeeld een ziekenhuisopname of opname in een verzorgings- of verpleegtehuis.
In een levenstestament kan je dan laten opnemen dat je partner, kind(eren) of een andere vertrouweling gevolmachtigd is om namens jou met de artsen te overleggen over het behandelplan of door die volmacht behoudt of verkrijgt de andere partner de mogelijkheid om gelden van je bankrekening op te nemen, bijvoorbeeld voor huishoudelijke bestedingen.
Een levenstestament is naar mijn mening eigenlijk voor iedereen haast een “must”.
Maar let wel op, want recentelijk heeft de Centrale Raad van Beroep beslist (14 november 2017, zaaknummer 15 – 7788 WWB, ECLI:NL:CRVB:2017:3977) dat in de situatie dat een gevolmachtigde een (sociale verzekeringsrecht)uitkering krijgt, die uitkering gestopt moet worden en/of door de gevolmachtigde terugbetaald moet worden. Bij een volmacht heeft de gevolmachtigde/uitkeringsgerechtigde de beschikking dan wel kan hij beschikken over het vermogen van de volmachtgever en dat is juist een reden om uitkeringen te stoppen.
Het kan daarom zeer verstandig zijn in het levenstestament te laten opnemen dat de volmacht vervalt op het moment dat de gevolmachtigde een uitkering krijgt of gaat ontvangen. Dan is hij of zij namelijk niet meer bevoegd over het vermogen te beschikken en “heeft” hij ook geen vermogen..
Een alternatief kan zijn om in het levenstestament op te nemen dat de gevolmachtigde in die (uitkerings)situatie alleen nog maar samen met iemand anders bevoegd is. Is dat het geval, dan zijn er voor de gevolmachtigde/uitkeringsgerechtigde beperkingen aan het gebruik van bankrekeningen en kan de gevolmachtigde niet alleen over het vermogen beschikken.
Conclusie en advies: goed afstemmen met je notaris.