De visie en ambitie van de dienstverlening van de Belastingdienst is duidelijk:
“We behandelen burgers, ondernemers en intermediairs altijd met respect en oog voor hun situatie en/of leefwereld. We hanteren de menselijke maat en waar nodig bieden we maatwerk. We nemen signalen van burgers, ondernemers en intermediairs serieus en acteren daarop.”.
Voor mij als belastingadviseur zijn dan extra belangrijk:
- Oog voor de situatie en
- Het bieden van maatwerk.
Dat het hanteren van deze menselijke maat – althans naar mijn mening – nog niet in alle geledingen van de Belastingdienst is doorgedrongen, bewijst de volgende praktijkervaring:
Een B.V. moet over haar eerste boekjaar (2022) aangifte vennootschapsbelasting indienen bij de Belastingdienst. Feitelijk zijn er dat jaar nauwelijks bedrijfsactiviteiten geweest en dat wordt veroorzaakt door de ziekte van de DGA en het veel tijd vergende herstel van zijn gezondheid. Als gevolg hiervan vergeet de DGA aan een adviseur te vragen die aangifte Vpb 2022 te verzorgen. De DGA ontgaat ook de van de Belastingdienst ontvangen herinnering en aanmaning tot het alsnog indienen van de aangifte Vpb 2022.
Gevolg: de Belastingdienst stelt een aanslag Vpb 2022 vast en verhoogt het te betalen Vpb-bedrag van € 45,– met een boete van maar liefst € 2.757,–.
De DGA van de B.V. wendt zich tot mij en vraagt mij of het mogelijk is de gehele aanslag, dus inclusief boete, te verminderen.
Ik maak vervolgens gemotiveerd bezwaar tegen zowel het bedrag van de aanslag als tegen de boete.
De Belastingdienst deelt mij mee dat hij inderdaad het belastingbedrag van € 45,– zal verminderen tot € 0,– maar dat hij de boete niet verder zal verminderen dan tot een te betalen bedrag van € 500,–.
Ik neem vervolgens contact op met de Belastingdienst (“Hoorgesprek”) en ik stel de Belastingdienst voor om, rekening houdende met de relevante omstandigheden, de boete van € 500,– nog verder te verminderen tot een te betalen bedrag van € 250,–; tot mijn verbazing wilt de Belastingdienst daar niet aan meewerken en de Belastingdienst is voornemens om dit in zijn uitspraak op mijn bezwaarschrift ook zo op te nemen.
Het uiteindelijke gevolg:
- Ik heb mijn bezwaarschrift inmiddels aangevuld en de Belastingdienst verzocht een kostenvergoeding wegens indienen bezwaarschrift toe te kennen
- Deze kostenvergoeding zal € 296,– bedragen, waardoor
- De Belastingdienst van de B.V. een boetebedrag van € 500,– zal ontvangen en de Belastingdienst aan de B.V. een kostenvergoeding van € 296,– moet betalen
- Per saldo ontvangt de Belastingdienst dus € 204,–
- Terwijl mijn compromisvoorstel een bedrag van € 250,– inhield!!
Ergo: voor 3 medewerkers van de Belastingdienst (boete-inspecteur, woordvoerder van eerder hoorgesprek + één collega) en voor mijzelf onnodig werk, waarbij de Belastingdienst per saldo juist minder geld ontvangt van de B.V.
Waar is nu het “Oog voor de situatie” en ook “Het bieden van maatwerk”?
Waar is nu de menselijke maat?