In mijn blog van 22 mei 2015 schreef ik onder meer:
“Recentelijk heeft de Nationale Ombudsman in zijn advies van 23 maart 2015, nummer 2015/063, aangegeven dat niet per definitie sprake moet zijn van een onrechtmatige daad om toch in aanmerking te komen voor een kostenvergoeding; ook een onzorgvuldig handelen kan reden voor een kostenvergoeding zijn.
De Nationale Ombudsman schrijft letterlijk: “De Belastingdienst vat de mogelijkheden om schadevergoeding te geven naar het oordeel van de Nationale ombudsman te beperkt op. Onzorgvuldig handelen kan op zichzelf, los van de juridische kwalificatie als onrechtmatige daad, aanleiding geven tot een vorm van financiële compensatie. Dit vloeit voort uit het behoorlijkheidsvereiste van coulante opstelling, dat inhoudt dat de overheid zich coulant opstelt indien vaststaat dat zij fouten heeft gemaakt.”.
Dus, hebt u in uw communicatie met de Belastingdienst kosten moeten maken, denk dan ook eens aan het advies van 23 maart 2015 van de Nationale Ombudsman”
Sindsdien ben ik in mijn praktijk het volgende tegengekomen:
A. De Belastingdienst/Toeslagen kent een klant bijna € 500,– (!!) vergoeding toe omdat we 3x hetzelfde verzoek om Huurtoeslag 2014 hebben moeten indienen en tevens daarna nog een bezwaarschrift hebben ingediend wegens het onterecht buiten aanmerking laten van het 3e verzoek.
B. De Belastingdienst kent niet de gevraagde kostenvergoeding van € 250,– toe ondanks het gegeven dat de Belastingdienst meerdere fouten heeft gemaakt en die fouten ook daadwerkelijk schriftelijk heeft toegegeven. Let wel: de werkelijke kosten waren ruim hoger dan € 1.000,–.
Gezien het vorenstaande heeft de klant van ad B. een klacht ingediend bij de Nationale Ombudsman en die Ombudsman ……………….. stelt geen onderzoek in, maar laat de Belastingdienst haar eigen vlees keuren en de Nationale Ombudsman bericht daarna aan klant:
“Wij hebben de kwestie aan de Belastingdienst overgedragen met het uitdrukkelijke verzoek zorg te dragen voor een gemotiveerde reactie op uw brief. Uit de informatie die ons nadien bereikte hebben wij opgemaakt dat de Belastingdienst aan dat verzoek voldaan heeft met de brief van die dienst van 29 oktober 2015. Daarmee was voor ons “de kous af”. Er is het een en ander misgegaan maar in essentie valt er naar onze mening niets af te dingen op de reacties van de Belastingdienst. Dat de Belastingdienst ook geen reden heeft gezien voor toekenning van een coulance-vergoeding achten wij te billijken.”
Wie het snapt, mag proberen het mij uit te leggen.