“Ben ik nou zo slim of ben jij zo dom?”
(A.P.M. (Louis) van Gaal in 1996)
Een vennootschap onder firma (VOF) is een samenwerkingsverband tussen personen, welke personen onder een gemeenschappelijke naam een bedrijf uitoefenen.
In de zakelijke advieswereld is algemeen bekend dat een VOF geen rechtspersoonlijkheid bezit en daarom geen juridisch eigenaar kan zijn of worden van onroerende zaken; of althans: dit hoort elke adviseur te weten….
Een paar weken terug belt een vrouw mij en geeft aan dat ze graag een aantal lastige zaken aangaande de VOF, waarvan ze tot bijna 10 (!) jaar geleden vennoot was, aan mij wilt voorleggen. Ze heeft haar vragen al recentelijk aan haar advocaat voorgelegd, maar ze twijfelt over de juistheid van diens antwoorden/reacties.
Hoewel ik de vrouw aangeef dat n.m.m. mogelijk alles al verjaard is, legt ze me na enig overleg toch haar vragen per e-mailbericht voor.
En wat blijkt uit de overgelegde stukken:
- De beide – enige – vennoten (voormalige echtelieden) zijn in het jaar 2011 met flinke ruzie uit elkaar gegaan, zowel privé als zakelijk
- Hun gezamenlijke adviseur heeft uiteindelijk aanvang 2012 een “Uittredingsovereen-komst vennootschap onder firma” opgesteld en deze is door de beide vennoten voor akkoord ondertekend
- Hoewel de overeenkomst vermeldt dat er geen goodwill, meerwaarden of andere stille reserves zijn, wordt in de overeenkomst toch een beroep gedaan op artikel 3.63 wet inkomstenbelasting 2001 (regelt een fiscaal geruisloze overdracht/doorschuiving en zo’n doorschuiving vindt juist plaats al er wel meerwaarden, et cetera aanwezig zijn!)
- Mocht achteraf blijken dat er wel goodwill aanwezig was op het moment van uittreding, dan gaat die automatisch en zonder betaling van enige vergoeding over naar de voortzettende man
- Omdat de vrouw uittreedt, is ten aanzien van haar de vennootschap ontbonden en blijft de VOF ten aanzien van de man bestaan
- Het bedrijfspand/winkel blijft bij en wordt van de voortzettende man.
Elke belastingadviseur zal bij vorenstaande elementen toch op zijn minst de wenkbrauwen fronsen. Maar goed, deze uittredingsovereenkomst is wel door beide partijen voor akkoord ondertekend.
Maar nu, bijna 10 jaar later, wilt de voortzettende man het bedrijfspand verkopen en uiteraard de gehele verkoopopbrengst voor zichzelf houden. Mevrouw is het daarmee niet eens en schakelt haar advocaat in; deze advocaat schrijft aan de vrouw:
“Ik sprak inmiddels met uw ex-partner. Uw ex-partner geeft aan dat hij van mening is dat het pand waarin de winkel zit destijds door de VOF is aangeschaft, van de VOF is/was en u daaruit bent getreden en u daarop dus geen recht heeft. Uw ex-partner stuurde mij een kopie van de uittredingsovereenkomst waaruit dat zou moeten blijken.
Ik hoor graag van u of zijn stellingen kloppen en welke afspraken er nu precies gemaakt zijn.”.
Blijkbaar weet deze advocaat dus niet dat een VOF geen (juridisch) eigenaar kan zijn van een pand.
Ik heb de vrouw een en ander uitgelegd en waar nodig toegelicht en ze begrijpt het nu gelukkig allemaal wel.
Hoewel je van een ondernemer niet mag verwachten dat hij/zij alle juridische en fiscale aspecten van bijvoorbeeld een VOF weet en begrijpt, is dit een goed voorbeeld van hoe het juist niet moet; je moet als ondernemer je tevoren wel goed (laten) informeren over de adviseurs, welke je inschakelt, en dus nooit iets “blind” ondertekenen.
En wat die advocaat betreft, ach, die heeft misschien ook nog wat opgestoken.