We hebben in Nederland een rechtsbeginsel: Iedereen wordt geacht de wet te kennen. Natuurlijk is het tegenwoordig onmogelijk om de wet te kennen, er zijn immers vele, vele wetten. Maar je wordt wel geacht die wetten te kennen, die te maken hebben met bijvoorbeeld je eigen werk, beroep of functie.
Wanneer je als burger één of meerdere wetten overtreedt, staat daar een sanctie op en die sanctie kan variëren van bijvoorbeeld een geldboete tot taakstraf en zelfs tot een vrijheidsstraf.
Maar wat zijn voor een overheidsinstantie de sancties als die wetten overtreedt?
Vooralsnog zijn die er m.i. in praktijk niet en dat vind ik op zijn minst merkwaardig.
De laatste tijd is er veel te doen over de handel en wandel (mogelijk is beter: knevelarij) van de Belastingdienst.
- Zo verscheen medio december 2020 het verslag van de Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag en dat verslag draagt de alleszeggende titel “Ongekend onrecht”. De kern van dit voor de Belastingdienst vernietigende verslag is dat burgers/gedupeerden in deze kwestie ongekend onrecht is aangedaan. Duidelijk is dat de Belastingdienst bewust (!) onjuiste en onvolledige informatie heeft gezonden naar de gedupeerde ouders, rechtbanken en gerechtshoven en zelfs naar de parlementaire commissie. Feitelijk is dit doodordinaire fraude.
- Vrijdag 12 maart 2021 stuurt de staatsecretaris van Financiën (Toeslagen en Douane) J.A. Vijlbrief een brief naar de Tweede Kamer en in zijn brief (kenmerk 2021-0000049313) vermeldt de staatssecretaris een overzicht van de wetten, waar de Belastingdienst zich de afgelopen jaren niet aan heeft gehouden. De schrik slaat je bij het lezen van die brief om ’t hart.
De staatssecretaris geeft zelfs al aan dat de opsomming in zijn brief niet volledig is; hij verwacht de komende tijd zich weer bij de Tweede Kamer te moeten melden met nieuwe gevallen. - In zijn zeer lezenswaardige en interessante blog van 15 maart jl. ( https://hertoghsadvocaten.nl/kennisbank/207-fraudejacht-in-de-btw/ ) schrijft mr. R. (Ron) Jeronimus van Hertoghs advocaten over de werkwijze/aanpak van de Belastingdienst bij vermeende (!) BTW-fraude. Kern van deze aanpak/werkwijze van de Belastingdienst is dat je als ondernemer/burger als het ware zelf moet aantonen dat je iets niet fout hebt gedaan. Dit rigide standpunt, welke overigens in strijd is met het formele belastingrecht, heeft tot gevolg dat je als fraudeur wordt aangemerkt en dit met alle gevolgen van dien. De parallel met de Kinderopvangtoeslag-affaire is gewoon aanwezig en dat is zeer beangstigend.
Blijkbaar heeft de Belastingdienst dus niets geleerd van de Kinderopvangtoeslag-affaire.
Gezien het vorenstaande èn wetende dat deze opsomming niet volledig is, kan ik maar één ding concluderen:
- Het is nu bijna voorjaar en dat is traditioneel de tijd van de grote schoonmaak; laten we die grote schoonmaak ook eens bij de Belastingdienst houden. **
** Het is een feit dat het overgrote deel van de belastingambtenaren naar eer en geweten hun uiterste best doen om de belastingwetten juist toe te passen. Zij hebben wel degelijk oog voor de menselijke maat. Mijn conclusie geldt uiteraard alleen die medewerkers van de Belastingdienst, die willens en wetens overgaan tot buitenwettelijke knevelarij.