Het kan haast niemand zijn ontgaan dat het coronavirus om zich heen grijpt. Het virus maakt geen onderscheid wat betreft gender, arm of rijk, werknemer of ondernemer, et cetera. Het is dan ook overduidelijk dat veel zelfstandige ondernemers (o.a. zzp’ers) dit virus oplopen of hebben opgelopen; Nederland heeft namelijk aanvang 2020 meer dan 1 miljoen zzp’ers.
Uit berichten van het CBS (cijfers medio 2019) blijkt dat van die zzp’ers naar alle waarschijnlijkheid meer dan 40% geen enkele voorziening voor inkomensverlies wegens ziekte/arbeidsongeschiktheid heeft; in de laagste inkomensgroepen heeft zelfs 65% geen enkele voorziening.
Bij de huidige coronavirus-crisis betekent dit dat er veel – verborgen – armoede is en de vraag is dan: hoe moeten deze ondernemers nu verder. Uiteraard geldt dat in de meeste gevallen ook voor hun partners en/of gezinnen.
Al vele jaren wordt er politiek gesteggeld over de noodzaak te komen tot een soort verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ondernemers. Dit komt maar niet van de grond omdat onder meer:
– niet alle ondernemers gedwongen willen worden aan zo’n verzekering mee te betalen. Deze groep ondernemers is – blijkbaar – prima in staat om financieel voor zichzelf te zorgen en
– onduidelijk is hoe hoog de premie voor zo’n verzekering zou moeten zijn.
In de periode 1998 – 2004 bestond de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen (WAZ); dit was een verplichte verzekering, die arbeidsongeschikte ondernemers het recht op een uitkering van maximaal 70% van het minimumloon gaf. Voor de WAZ golden geen medische acceptatiegronden en ook de directeuren-grootaandeelhouders waren onderworpen aan de WAZ.
De WAZ was een verplichte verzekering en de Belastingdienst inde de jaarlijks verschuldigde premies (net zoals hij dat nu doet met de inkomensafhankelijke bijdrage Zvw (Zorgverzekeringswet).
Een groot probleem van de WAZ was de hoogte van de verschuldigde premie; deze was 8,8% van het belastbaar inkomen en dan met een maximumpremie van € 2.196,–.
Uiteindelijk is de WAZ beëindigd per 1 augustus 2004 en kunnen ondernemers/zzp’ers sindsdien alleen nog terecht bij particuliere verzekeraars. Van particuliere verzekeringen is bekend dat:
a. de premies vele malen hoger zijn dan bij bijvoorbeeld de WAZ en
b. de verzekeraars ondernemers/zzp’ers kunnen en zullen weigeren als de verzekeraars het (uitkerings)risico te groot vinden.
Mogelijk kan het toch de moeite waard zijn om “die oude WAZ” te moderniseren en te perfectioneren. Ik ben ervan overtuigd dat dit een goede oplossing kan zijn voor vele ondernemers/zzp’ers.