Een korte blik op de zoekresultaten van Google laat zien dat het openen van een zakelijke bankrekening voor o.a. een BV zeer eenvoudig en snel kan gebeuren. Maar als je goed leest, blijkt dat het “eenvoudige en snelle” feitelijk alleen opgeld doet voor zzp’ers, eenmanszaken, et cetera; dus niet voor een BV.
In de dagelijkse praktijk geldt voor bijvoorbeeld een BV dat het tegenwoordig een kwestie van (on)geduld is om een zakelijke bankrekening te kunnen openen. Het is wettelijk geregeld dat iedere natuurlijke persoon recht heeft op een bankrekening, zodat hij/zij geld kan ontvangen en doen overmaken. Een bank is dus verplicht om een particulier een bankrekening te verstrekken.
Echter, die verplichting van het verstrekken van een bankrekening geldt niet voor ondernemers. Wanneer een BV contact opneemt met een bank voor het openen van een bankrekening, is dat een vraag van de ene onderneming (BV) aan een andere onderneming (bank) en dan geldt ineens de contractsvrijheid. Een bank mag dan ook zelf beslissen of zij zaken wil doen met die andere onderneming. Daarnaast heeft zij een bijzondere zorgplicht jegens de maatschappij, waarin zij opereert.
Als ik naar mijn belastingadviespraktijk kijk, dan constateer ik onder meer het volgende:
- Tot nog niet eens zo lang geleden (2019) was het verkrijgen van een bankrekening voor een BV niet moeilijk en had de BV binnen een paar dagen tot enkele weken de beschikking over een bankrekening;
- Sinds eind 2019/aanvang 2020 kost het verkrijgen van een bankrekening heel, heel veel geduld en dan is het nog maar de vraag of je als BV de gewenste bankrekening kunt verkrijgen.
Een tweetal voorbeelden ter illustratie:
- Een al vele jaren bestaande eenmanszaak wordt ingebracht in een nieuw opgerichte BV. Hoewel de BV de goede relatie met de bank van de – toenmalige – eenmanszaak wilt voortzetten, heeft het iets meer dan een half jaar (!) geduurd eer de bankrekening voor de BV was geopend; al die tijd is de BV dus zonder bankrekening geweest en heeft zij de omzetontvangsten en haar uitgaven via de “oude” bankrekening van de eenmanszaak moeten laten lopen; dat was natuurlijk een ongewenste situatie, maar de BV kon helaas niet anders;
- Een aantal jonge ondernemers heeft een softwaretoepassing voor de voedselproducerende branche ontwikkeld. Ze gaan nu de markt op en hebben inmiddels ook grote investeerders en participanten gevonden. De ondernemingsstructuur wordt opgezet en bestaat thans uit een Holding-BV met meerdere dochtervennootschappen (BV’s).
De grote investeerders en participanten willen hun gelden beschikbaar stellen aan de BV’s, maar dit kan voorlopig niet omdat de BV’s nog niet over bankrekeningen beschikken. Navraag bij meerdere zakenbanken leert dat het verwerken van aanvragen ten minste 1 maand, maar naar alle waarschijnlijkheid wel eens 3 maanden of meer kan duren; waarvan akte.
Alleen al uit deze twee voorbeelden kan je distilleren dat de banken een zeer vertragende factor (kunnen) zijn en mogelijk het ondernemen voor langere tijd onmogelijk kunnen maken. Natuurlijk moet elke bank een klantenonderzoek doen, maar stel je eens voor dat zo’n onderzoek 3 maanden of meer kan duren (en niet vanwege enige “dubieusheid” of iets dergelijks van de klant, doch enkel en alleen vanwege het ontbreken van capaciteit bij de bank), dan is dat schrijnend.
Ik ben dan ook van mening dat banken per omgaande hun procedures efficiënter moeten maken en vooral ook hun capaciteit moeten uitbreiden.
Stel je het volgende horrorscenario eens voor:
- Ondernemer zoekt belastingadviseur/accountant voor advisering en begeleiding: klantonderzoek duurt 3 maanden
- Ook de notaris, die de BV’s moet oprichten, heeft voor zijn klantonderzoek ten minste 2 maanden nodig en
- Het openen van bankrekeningen duurt vervolgens – stel – 3 maanden,
dan ben je al snel 8 (!) maanden verder eer je als ondernemer financiële transacties kan uitvoeren.
Gelukkig duurt een klantenonderzoek door belastingadviseurs en notarissen in het algemeen veel en veel korter.